domingo, 27 de septiembre de 2009

BEHELAINOAK

LINDA BERGKVIST (Eyreequel)


Bizitzan egiten dugun guztiak arrasto bat uzten du gure gorputzean, behelainoak hedatzen ditu larru zurbilean, zimur berriak nekaturiko aurpegian.

Bidaiak, maitasun hartu-emanak, lagunak, lan ezberdinak, gaixotasunak, jendearekin ditugun ika-mikak gure ezpainetan geratzen dira betiko. Zoriontasuna edo tristezia gure begien irisetan islatzen dira, eskuetako bizitza eta amodioaren marrak lorratz distiratsuez nahastuz.

Armiarma baten antzera, sare bat ehundu beharko genuke, non bizitzaren ezbeharrak gelditzen diren, non pozoina airean desagiten den, suzieren moduan, non gure arima ttipia berdintsuen fereka gozoez babestuta aurkitzen den bizitzan zehar oraindik egin ez duen bidean.

Ipurtargi baten antzera, argi xume batez esistentziaren alde ilunak sahiestu beharko genituzke, jausialdiak, pentsamendu grisak eta goibeltasuna argituz, gure bizitza iragankorra pasio biziz betez, etsipenaren irrikaz, maitasunaren suaz.


domingo, 20 de septiembre de 2009

ALBA

LOCH NESS - URQUHART GAZTELUA


Albatik, hau da Eskoziatik, gaelikoa alde batera utzirik, bueltatu nintzen pasa den asteartean. Edinburgo ez zitzaidan larregi gustatu, nire ustekaberako, hiri honetaz jende guztiak oso ondo hitz egiten baitu. Edo, hobeto esanda, ez nuen gogoko espero ahal zen neurrian. Batez ere Highlands izeneko lurralde eder eta zabalarekin alderatuz gero.

Meendeetan zehar hainbeste borroketan sartuta egon den herrialde hau atsegina egiten zaigu bisatari gehienoi. Inverness, Stirling, Skye irla eta bere herririk inportanteena, Portree, Glasgow edo New Lanark, beste askoren artean, hiri bereziak eta hunkigarriak dira gure begien aurrean.

Bidaia bat egitea norberaren bizitza besteen bizialdiarekin gurutzatzea da, gure izate arruntetik atera ezagutzen ez genituen existentziekin nahasteko.

Etxera bueltatuta egunean-eguneko monotoniara, isilpeko abenturetara bueltatzen gara. Gure zain daude betiko pertsonak, adiskideak, aldekoak, kontrakoak edo epelak direnak, neutroak, algarak eta barreak, galdutzat ematen genituen lagunak.

Mundu zahar hau berritzerrik ez da egongo, egunez egun, zaharrak duen onena ahaztu gabe, egunetik egunera bizitza berria estreinatuz?.