domingo, 5 de junio de 2011

OREKA



Ez dakit erabateko desoreka esistitzen den. Guztion bizitza dago orekatuta, neurri batean edo bestean, anitzak diren era misteriotsuetan.

Halere, gizartea bera neurotikoa denez, dena dago neurosi horren menpe, bizimodua, dirua eta propietateen banaketa, lana, sexu hartu-emanak, maitasuna, laguntasun egotistak.

Horren ondorioz, oreka batzuk zeharo desorekatuak dira, behin eta berriro errealitatetik ihes egitera eramaten gaituztenak, aldizkako sufrimendua sortuz. Oreka neurotiko horretan zutunik mantentzeko euskarri dexente bilatzen ditugu: elikadura, alkohola, tabakoa, futbola, irudizko sexua, bidaia konpultsiboak, zinea, liburuak, blogak, lana, familia edo familia eza. Une batetik bestera eroriko dela ematen du oreka desorekatu horrek, eta noizean behin horrela gertatzen da, baina behin erorita, beste trintxera batetan montatzen ditugu defentsa berriak, tiratxinak, kanoiak edo bonba atomikoak erabilita.

Nire oreka mantentzeko tranpa asko erabili ohi ditut urteetan zehar, gizarte eta familiatik heredatutako neurosiarekin elkarbizitza sinbiotiko batean daudenak: literatura, dultzeak, Athletik-a, eskapismoa, bakardadea, gehiegi pentsatzea burua hustuta, edo alderantziz, pentsatu edo sentitu nahi ez izatea. Mingarriak izan daitezkeen gauzetatik ihes egiten dut ondiño, egunero-egunero, momentu orok dituen magiaren zipristin gozoak alboratuz, urrutitik ikusiz.