jueves, 16 de septiembre de 2010

ZULOAK

PIER TOFOLETTI


Zuloetan erortzen gara etengabe, gure esistentzia partxis edo oka jokuaren partida bat balitz bezala.

Bi-hiru txanda jokatu gabe, kartzela bisitatu edo bost bat atera arte mugitu ezinezko laukitxoetan erortzen gara behin eta berriro. Ez omen du zentzurik, halere, denbora guztia presondegi berean emateak, erosoa eta eguzkitsua bada ere.

Bi urte pasatu ditut lan berean. Aurrekoan, ordea, hamairu eman nituen. Betiko lagunak eta etsaiak egin ditut. Denboraz, harremanak sendotu edo usteldu egiten dira eta ahal bada, gure espetxe gozoetatik atera behar dugu beste zelda eta zoko batzuk ezagutzeko, asko dira eta mundu honetako presondegiak, zulo ederrak.

Abia gaitezen zulo desberdinetara, hiriz aldatuz, pertsonez aldatuz, nahiz eta barruko hiria beti gurekin eraman: París, Eldorado, Itaka, Oporto, Tinbuktu, Bhutan edo La Palma, azken zulora, azken erreinu misteriotsura hurreratzen garen artean.

No hay comentarios: