RIDIKULOAZ

CLAUDIO GIULIANELLI (Il Grande Mago)

Gaztetan, jazz musika jotzen aritu nintzen urtebetez, inolako arrakastarik gabe. Musikarako dudan dohaina, laster deskubritu ahal izan nuen lez, urria zen. Gure irakasleak, ordea, saiatzeko esaten zidan behin eta berriro. Inprobisatzeko unean pasatzen nituen arazoak ikusita, berak esaten zidan jazzean zein bizitzan oso inportantea zela ridukuloarena dotoreziaz egiten ikastea, halabeharrak bideratutako egoera desberdinetan.

Norberak bizitzan duen zeregin bakarra, nere ustez, den bezalakoa izatea da, besteak mindu gabe, eta hanka sartzeko inolako beldurrik izan gabe. Zuzen jo behar dugu nahi ditugun gauzak eskuratzeko, sutsuak izan behar dugu, gure porrot eta hutsetatik ikasita, ridikuloarena liraintasunez eginez.

Behin entzun nuen badela, budisten ustetan, gauza guztiak egiteko era zen bat, jateko, negar edo barre egiteko, ibiltzeko, telebista ikusteko, larrua jotzeko. Ba omen dago era zen bat ere ridikuloa egiteko, denon aurrean barregarri agertzeko, klasea galdu barik?.