TAMARA DE LEMPICKA (Convalescente)Pintada bitxia aurkitu nuen nere etxe aurrean lehengo egunean: “No a la psicopatía, no al feminismo” zioen testu harrigarriak. Ez nuen aditu egileak zer adierazi nahi izan zuen, mezu hau zeharo ulertezina iruditu baitzitzaidan.
Nik uste dut edozein emakumek, neurri batean edo bestean, feminista izan behar duela, gizarte honetan orain arte behintzat, emakumezkoek bigarren dibisio batean jokatu dutelako.
Ez nago ados, halere, gizonezkoa naizenez gero apika, berdintasunaren gaia instituzio publikoetan zuzentzen den eraz. Badirudi desberdintasun guztiak emakumezkoen kontra doazela eta hau ez da, nere eritziz, inondik inora egia. Berdintasuna zaintzen duen erakunde publiko batek egin behar duen lehenengo gauza, nere ustetan, era guztietako desberdintasunak aztertzea da, modu zientifiko batean, objektibotasunez. Eta gutxi badira ere, baliteke zenbait alorretan gizonezkoenganako desberdintasunak aurkitzea.
Gizonezkoek, adibidez, bizi-itxaropen txikiagoa dute, zazpi edo zortzi urtekoa. Baten batek esango luke, honen azalpen gisa, emakumezkoak osasuntsuagoak direla berez, konstituzioz edo gorpuzkeraz, baina hau, nere uste apalean, emakumezkoak sukaldean lan egiteko jaioak daudelaren tankerako esamolde faltsua litzateke.
Lan-istripuak gure artean, hau da gizonezkoen artean, emakumezkoen artean baino askoz maizago gertatzen dira. Badago esaterik, hau esplikatzeko, lehengo hildotik abiatuta, emakumeak adikorragoak direla?. Arrazoia ez da beste bat izango?. Orokorrean gizonezkoek egiten duten lana arriskutsuagoa dela, esaterako?.
Herenegun Mediterraneoan zehar leku batetik bestera nabigatzen zuen luxuzko itsasontzi bati buruzko dokumentala ikusi nuen telebistaz. Bikote bat zen ontziaren jabea. Gizona zen enpresaria, itsasontzitik bere negozioak kontrolatzen zituena. Galdetu ziotenean emakumeari berak zer egiten zuen, ordea, erantzuna hau izan zen: “ezer ez, bidaiatu eta ailegatzen garen portuetan gauzak erosi, nere gizonak nahi dudan guztia oparitzen dit eta”. Emakumezko bakan batzurentzat oraindik ere helburu bakarra mantendu nahi dituen gizon bat aurkitzea da, feminismoaren eta matxismoaren alde onak batuz. Eta hau ez da hain portaera bitxia, nere ustetan. Zenbat emakumek jarraituko lukete ezkonduta beren senarrak injenieriak edo abokatuak izan beharrean, kamiolariak edo langile soilak izango balira?.
Gainetik baino ez ditut aipatuko bikoteak banatzen direnean egoten diren desberdintasunak, edo teorian feminista sutsuak diren zenbait emakumeren portaera, beren helburuak lortzeko inolako arazorik ez dutenak bere aurkariak izan daitezkeen sexu berekoak gogor erasotzeko edo zapaltzeko.
Ez dut ahaztuko, haatik, desberdintasun gehienak emakumeen kontrakoak direla. Haien aurka egin behar dugu, objektibotasuna eta matxismo eta feminismoaren alde ilunak ahaztu gabe, gizonezko eta emakumezko berriak, egunetik egunera, sortuz.
Nik uste dut edozein emakumek, neurri batean edo bestean, feminista izan behar duela, gizarte honetan orain arte behintzat, emakumezkoek bigarren dibisio batean jokatu dutelako.
Ez nago ados, halere, gizonezkoa naizenez gero apika, berdintasunaren gaia instituzio publikoetan zuzentzen den eraz. Badirudi desberdintasun guztiak emakumezkoen kontra doazela eta hau ez da, nere eritziz, inondik inora egia. Berdintasuna zaintzen duen erakunde publiko batek egin behar duen lehenengo gauza, nere ustetan, era guztietako desberdintasunak aztertzea da, modu zientifiko batean, objektibotasunez. Eta gutxi badira ere, baliteke zenbait alorretan gizonezkoenganako desberdintasunak aurkitzea.
Gizonezkoek, adibidez, bizi-itxaropen txikiagoa dute, zazpi edo zortzi urtekoa. Baten batek esango luke, honen azalpen gisa, emakumezkoak osasuntsuagoak direla berez, konstituzioz edo gorpuzkeraz, baina hau, nere uste apalean, emakumezkoak sukaldean lan egiteko jaioak daudelaren tankerako esamolde faltsua litzateke.
Lan-istripuak gure artean, hau da gizonezkoen artean, emakumezkoen artean baino askoz maizago gertatzen dira. Badago esaterik, hau esplikatzeko, lehengo hildotik abiatuta, emakumeak adikorragoak direla?. Arrazoia ez da beste bat izango?. Orokorrean gizonezkoek egiten duten lana arriskutsuagoa dela, esaterako?.
Herenegun Mediterraneoan zehar leku batetik bestera nabigatzen zuen luxuzko itsasontzi bati buruzko dokumentala ikusi nuen telebistaz. Bikote bat zen ontziaren jabea. Gizona zen enpresaria, itsasontzitik bere negozioak kontrolatzen zituena. Galdetu ziotenean emakumeari berak zer egiten zuen, ordea, erantzuna hau izan zen: “ezer ez, bidaiatu eta ailegatzen garen portuetan gauzak erosi, nere gizonak nahi dudan guztia oparitzen dit eta”. Emakumezko bakan batzurentzat oraindik ere helburu bakarra mantendu nahi dituen gizon bat aurkitzea da, feminismoaren eta matxismoaren alde onak batuz. Eta hau ez da hain portaera bitxia, nere ustetan. Zenbat emakumek jarraituko lukete ezkonduta beren senarrak injenieriak edo abokatuak izan beharrean, kamiolariak edo langile soilak izango balira?.
Gainetik baino ez ditut aipatuko bikoteak banatzen direnean egoten diren desberdintasunak, edo teorian feminista sutsuak diren zenbait emakumeren portaera, beren helburuak lortzeko inolako arazorik ez dutenak bere aurkariak izan daitezkeen sexu berekoak gogor erasotzeko edo zapaltzeko.
Ez dut ahaztuko, haatik, desberdintasun gehienak emakumeen kontrakoak direla. Haien aurka egin behar dugu, objektibotasuna eta matxismo eta feminismoaren alde ilunak ahaztu gabe, gizonezko eta emakumezko berriak, egunetik egunera, sortuz.
Entradas
No hay comentarios:
Publicar un comentario